ZASTOSOWANIE
DLA KAŻDEGO, aby
- lżej i swobodniej: stać, siedzieć, poruszać się, pracować
- nauczyć się: rozluźniać, wypoczywać, zachowywać prostą postawę
- radzić sobie: ze stresem, tremą, niewygodą ciała, bólami, bezsennością
- oddychać pełnym oddechem
- mówić swobodnym, silnym głosem
DLA ARTYSTÓW, aby
- w pełni panować nad własnym ciałem i głosem
- swobodnie i pewnie trzymać lub pracować z instrumentem
- radzić sobie z tremą, niewygodą, bólem
- docierać do pełni możliwości artystycznych
DLA SPORTOWCÓW, aby
- dbając o równowagę i koordynację psychofizyczną unikać kontuzji
- pokonywać kolejne rekordy w zgodzie z własnym ciałem
- panować nad stresem i tremą
DLA KOBIET W CIĄŻY, aby
- utrzymywać równowagę i znajdować wygodę przy zmieniających się proporcjach i obciążeniu
- dbać o obciążony kręgosłup
- przygotować się do połogu
- opiekując się dzieckiem dbać o siebie
W TROSCE O ZDROWIE, aby
- dbając o swoją postawę nie przeciążać kręgosłupa i stawów
- umieć odczytywać ból informujący o nadwerężaniu własnego organizmu
- poprzez naturalny oddech dotleniać mózg i poprawiać ukrwienie
- umiejętnie radząc sobie ze stresem wzmacniać siły życiowe i odporność organizmu
ARTYŚCI
Technika Alexandra powstawała na potrzeby przywrócenia pełni możliwości głosowych jej twórcy. Dlatego początkowo korzystali z niej głównie inni aktorzy i mówcy, którzy w miarę coraz lepszego panowania nad własnym organizmem, mogli być coraz bardziej pewni swojego głosu. Dotyczyło to zarówno siły i barwy głosu, jak i braku podatności na przeciążenie lub stres. Do tej pory osoby pracujące głosem, prowadzące wykłady, szkolenia, negocjacje stanowią dużą grupę beneficjentów tej metody. W przypadku wokalistów i aktorów technika ta jest szczególnie przydatna przy wyrażaniu silnych emocji, zwykle nadwerężających gardło i możliwości oddechowe.
Wkrótce Technikę Alexandra zaczęli stosować inni artyści: tancerze i muzycy. Dotyczy to zarówno osób, które w toku swojej pracy zmagają się z przeciążeniem, nadmiernym napięciem lub bólem, jak i tych, które dostosowując się do wymagań związanych ze specyfiką instrumentu poszukują takiej lekkości i swobody ruchu, dzięki której uzyskują pełnię artystycznego wyrazu. W szczególnie efektywny sposób Technika Alexandra pomaga również radzić sobie z niekorzystnymi symptomami stresu i tremy.
PROBLEMY ZDROWOTNE (profilaktyka, dolegliwości, ból, rekonwalescencja)
Już pierwsze osoby trafiające na lekcje do F.M. Alexandra zaczęły odnotowywać, że oprócz zamierzonych efektów związanych z emisją głosu, w toku lekcji Techniki Alexandra, zmniejszały się ich inne dolegliwości lub bóle, pozornie z głosem nie związane. Niektórzy stwierdzali lepszą ruchomość stawów czy zmniejszenie różnych dolegliwości bólowych. Odnotowywano spadek częstotliwości i natężenia ataków astmy czy migrenowych bólów głowy. Szczególnie spektakularne bywało zmniejszenie dolegliwości bólowych szyi, kręgosłupa i kończyn, ale zakres działania Techniki w przypadku różnorodnych dolegliwości i schorzeń zdawał się nieograniczony.
F.M. Alexander wyraźnie negował przypisywane mu zdolności uzdrowiciela. Twierdził, że pracując nad eliminacją specyficznych problemów zawsze zajmuje się przywróceniem równowagi i odpowiedniej koordynacji pracy całego organizmu. Zrozumiałe jest więc, że przy okazji może to prowadzić do zmniejszenia również innych dolegliwości. Mawiał, że uczy „prawidłowego posługiwania się sobą”, w związku z tym jest w stanie pomóc każdej osobie, której dolegliwości związane są z notorycznym nadwerężaniem i obciążaniem konkretnych partii ciała i organów.
Na tej zasadzie Technika Alexandra pomaga w eliminowaniu różnego rodzaju nerwobólów i wielu dolegliwości psychosomatycznych, szczególnie tych związanych wykonywanym zawodem i długotrwałym pozostawaniem w tej samej pozycji lub powtarzanym ruchem i wysiłkiem. Osobną grupę uczniów Techniki Alexandra stanowią osoby, których zbytnia nerwowość lub wrażliwość utrudniają efektywne wykonywanie swojej pracy lub funkcjonowanie w życiu.
Dużą korzyść z Techniki Alexandra odnoszą również osoby niepełnosprawne fizycznie (szczególnie w przypadku upośledzenia narządów ruchu) oraz osoby niewidome lub niedowidzące. Lekkość w utrzymywaniu równowagi, poprawa koordynacji psycho-fizycznej przynoszą nie tylko większą łatwość poruszania się, ale i lepsze samopoczucie oraz wzrost sił witalnych.
Nieoceniona jest pomoc Techniki Alexandra w rekonwalescencji i rehabilitacji. Przedłużający się ból często łączy się z wprowadzaniem dodatkowego napięcia wynikającego z podświadomej chęci chronienia się przed dalszym bólem. W ten sposób nadmiernie chroniąc dochodzącą do zdrowia partię ciała, często wydłużamy jej proces zdrowienia. Nauczenie się optymalnego sposobu korzystania z rehabilitowanej kończyny lub gojącej się partii ciała nie tylko przyśpiesza jej proces odnowy, ale i chroni przed ponownym jej nadwerężaniem.
SPORT
Osobną grupą korzystającą z zajęć Techniki Alexandra są sportowcy. Już sam jej twórca F.M. Alexander, miłośnik koni i zapalony jeździec chętnie pracował z jeźdźcami i ich końmi, a także z graczami w golfa. W toku lat metoda ta skutecznie wykorzystywana jest w pływaniu, narciarstwie, biegach i wielu innych dziedzinach sportu oraz sztuk walki.
W dobie coraz wyżej stawianych poprzeczek u dobrego sportowca liczy się nie tylko sprawność fizyczna i silna psychika, lecz umiejętność panowania nad schematami neuromotorycznymi odpowiedzialnymi za sposób wykonywania danego ruchu, pchnięcia czy wyskoku. A tego właśnie uczy Technika Alexandra. Jej stosowanie, ucząc umiejętności zachowania równowagi psychofizycznej, swobodnego oddechu i podzielności uwagi również w nowych, nieznanych dotąd sytuacjach, praktycznie pomaga w zdobywaniu każdej nowej umiejętności.
POPRAWA JAKOŚCI ŻYCIA
Ponieważ TA znacząco poprawia kontakt z własnym ciałem i jego reakcjami korzystne okazuje się stosowanie tej metody przez kobiety w ciąży, które w stosunkowo krótkim czasie muszą dostosowywać się do zmieniających się proporcji ciała i kontaktować z szeregiem nieznanych dotąd odczuć i doznań.
Ostatnio coraz częściej z Techniki Alexandra korzystają osoby pracujące nad własnym rozwojem. Znacznie wspomaga ona pracę wewnętrzną, kontakt z własnymi myślami i emocjami, ułatwia też wprowadzanie w życie decyzji podjętych podczas terapii.